Het doel van de indicatoren

Het knipperlicht maakt deel uit van de verlichtingsinrichting van het motorvoertuig en laat samen met het remlicht aan andere weggebruikers de voorgenomen eigen beweging zien. Bij het verlichtingssysteem maakt de wet onderscheid tussen koplampen, verlichting en reflectoren. De indicatoren maken deel uit van de verlichting, die door middel van signalen de eigen bedoelingen aan andere weggebruikers duidelijk maken.

In auto's wordt het knipperilicht ook wel richtingaanwijzer, indicatorlicht, waarschuwingslampje of eenvoudigweg indicator genoemd. Het doel ervan is om de richting aan te geven en als een waarschuwingssysteem in de auto, dat is door de wet opgelegd. In auto's behoort de indicator tot de verlichting.

Wettelijke voorschriften en componenten

Voor alle enkelvoudige of meervoudige voertuigen schrijft de wet indicatoren voor aan beide zijden van de voor- en achterkant. De meeste voertuigen hebben meer dan vier indicatoren, zoals knipperlichten in de buitenspiegels. Voor voertuigen die maximaal 4 m lang en 1,6 m breed zijn, zijn knipperlichten aan de lange ziijkanten afdoende. Voertuigen die langer zijn dan 6 m, moeten met extra knipperlichten aan de zijkant van het voertuig worden uitgerust.

Vaak worden er meer knipperlichten geïnstalleerd ter verbetering van de veiligheid en om optimaal zichtbaar te zijn. Er wordt voor enkelassige trekkers, werkmachines en enkelsporige voertuigen die geen knipperlichten nodig hebben een uitzondering gemaakt. In Duitsland is het zo dat als er knipperlichten op het voertuigen zitten, deze onder de wettelijke bepaling § 54 StVZO vallen en eraan moeten voldoen.

In Europa schrijft de wet geel licht indicatoren voor. In Duitsland moeten de knipperlichten volgens § 54 StVZO werken met een frequentie van 1,5 Hz ± 0,5 Hz (= 90 flikkeringen per minuut ± 30). Dit geldt ook voor knipperende alarmlichten.

De functie van de indicatoren

De aan de voor- en achterkant van de personwagen bevestigde indicatoren moeten voor andere weggebruikers goed zichtbaar zijn. Ze moeten verder op een stevige manier aan de buitenrand van het voertuig zijn geplaatst. De zijknipperlichten zijn volgens de wet niet verplicht; maar van fabrikanten wordt gevraagd om de bedoelingen van een verandering in rijrichting van de autobestuurder duidelijk kenbaar te kunnen maken, ook als een knipperlicht aan de voor- of achterkant defect is. Aan de voorzijde gebeurt dit gedeeltelijk door de extra indicatoren aan de binnenzijde van de zijspiegels. Behalve het richtingaanwijzen vervult het knipperlicht de functie van het waarschuwingssysteem van de auto.

Andere indicatorenen

In principe stellen wettelijke bepalingen niet dat aanvullende knipperlichten verboden of verplicht zijn, maar indien aanwezig moet de werking ervan in orde zijn. Een andere wetsbepaling betreft het beschermen van de richtingaanwijzer in de elektrische zekeringenkast. Er moeten twee afzonderlijk en onafhankelijk naast elkaar zijn aangebracht om ervoor te zorgen dat als een indicator defect is, het volledige systeem nog steeds functioneert. De knipperfrequentie is gesteld op 90 signalen (plus/minus 30) per minuut. Bij een indicatordefect gaat het knipperlicht veel sneller knipperen en maakt het dashboard dit duidelijk kenbaar aan de bestuurder.

De toepassing en vervanging van indicatoren

De achterindicatoren zijn meestal in het achterlicht geïntegreerd. Recentelijk zijn er ook indicatoren in de koplampen ingebouwd. Vanwege de hoge duurzaamheid wordt er steeds meer gebruik gemaakt van LED lampen. In uw instructieboeje kunt u uitgebreide instructies vinden voor de vervangen van de autolampen.

U kunt de passende lamp en complete verlichtingssets voor uw wagen in onze shop topautoonderdelen.nl verkrijgen. Ons advies: neem altijd reservelampen mee, zodat u bij pech niet in het donker staan.